آن روز كه [امام] به بيمارستان منتقل شدند، سفارش فرمودند ساعت اقامه نماز ظهر و عصر را به ايشان اطلاع بدهند و در مراحل اول نمازشان را خواندند و بعد به صرف غذا پرداختند.

يكي از روزها يك دفعه ايشان متوجه شدند كه سيني حامل غذا وارد اتاق شد. ايشان پرسيدند: «مگر وقت اقامه نماز فرارسيده؟» حاضران در جواب ايشان گفتند: «بله وقت نماز رسيده است.» امام خميني با نهيبي به حاضران رو كردند و فرمودند: «پس چرا مرا بيدار نكرديد؟»

كه در جواب گفته بودند: «به دليل وضع خاص شما نخواستيم بيدارتان كنيم.»

و باز ايشان با ناراحتي فرمودند: «چرا با من به اين شكلي برخورد مي كنيد؟ غذا را پس ببريد تا من نماز را اقامه سازم». [1] .