جابر جعفي مي گويد: روزي امام باقر عليه السلام در حالي كه مشغول نماز بودند، چيزي بر سرشان افتاد. حضرت به جهت تعظيم خداوند و



[ صفحه 127]



حضور قلبي كه در نماز داشت، بدون اعتنا، به نماز خويش ادامه دادند تا اين كه امام صادق عليه السلام آمد و آن چيز را از سر پدرش برداشت. [1] .