از علي بن ابي طالب عليه السلام نقل شده است كه فرمود: چون خداوند جل جلاله ديد كه مردمي در گناهان زياده روي كردند و در ميان آنها، سه نفر از مؤمنين است، خداوند عزوجل ندا مي كند: اي گناه كاران! اگر در ميان شما نبودند كساني كه براي من با هم دوستي مي كنند و با نماز خواندنشان زمين من و مسجدهاي مرا آباد مي كنند و شب ها در موقع سحر از ترس من از من آمرزش مي خواهند، عذابم را به شما نازل مي نمودم و هيچ درنگي نمي كردم. [1] .



[ صفحه 116]