مردي نز اميرمؤمنان عليه السلام آمد و عرض كرد: من از نماز شب محروم شدم.

امام علي عليه السلام فرمود: «تو كسي هستي كه گناهانت تو را به بند كشيده است». [1] .

از امام صادق عليه السلام نقل شده است: «انسان گاهي دروغ مي گويد و سبب محروميتش از نماز شب مي شود، هنگامي كه از نماز شب محروم شد، از روزي (و مواهب مادي و معنوي) نيز محروم مي شود». [2] .

با اين كه مي دانيم كسي چون علي عليه السلام هرگز ترك نماز شب نمي كرد، در عين حال اهميت موضوع تا آن پايه است كه پيامبر صلي الله عليه و آله در وصايايش به وي فرمود: «تو را به اموري سفارش مي كنم، همه را حفظ كن». سپس فرمود: «خداوند! او را بر انجام اين وظايف ياري فرما». تا آنجا كه فرمود:

«بر تو باد به نماز شب، بر تو باد به نماز شب!»

در حديث ديگري آمده است كه پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله به جبرئيل



[ صفحه 111]



فرمود: مرا پند ده.

جبرئيل گفت: «اي محمد! هر چه مي خواهي عمر كن، اما بدان كه سرانجام خواهي مرد، و به هر چه مي خواهي دل ببند، اما بدان سرانجام از آن جدا خواهي شد، و هر عملي مي خواهي انجام ده، اما بدان سرانجام عملت را خواهي ديد و نيز بدان كه شرف مؤمن نماز شب اوست و عزتش خودداري از ريختن آبروي مردم است». [3] .