امام صادق عليه السلام از پدر بزرگوارش نقل مي كند: هنگامي كه رسول خدا صلي الله عليه و آله ايستاده و خطبه مي خواند، در مدينه بازاري بود كه به آن بازار «بطحاء» مي گفتند و قبيله ي «بني سليم» روز جمعه به آن بازار برده، اسب و گوسفند مي آوردند، و انصار براي تبليغ كالا، ساز و دهل مي نواختند.

نمازگزاران چون آن صدا را شنيدند، به سوي بني سليم شتافته و پيامبر را در حال خطبه خواندن رها كردند. خداوند به خاطر اين كار آنان را سرزنش نمود و در اين رابطه اين آيه را نازل فرمود: هنگامي كه



[ صفحه 107]



تجارت يا لهوي (صداهاي ياد شده) را ببينند و بشنوند، به سوي آن رفته و تو را (در حال خطبه خواندن) ايستاده رها مي نمايند بگو: «آنچه نزد خدا است بهتر از تجارت و لهو مي باشد و خداوند بهترين روزي دهندگان است». [1] .