يكي از ياران پيامبر صلي الله عليه و آله كه «ابي امامه» نام دارد، مي گويد: يك روز در مسجد و در خدمت رسول اكرم صلي الله عليه و آله نشسته بوديم كه مردي وارد مسجد شد و به پيامبر عرض كرد: اي رسول خدا! من گناهي انجام داده ام كه حد شرعي بر من واجب شده است، اكنون از شما مي خواهم آن حد را بر من اجرا نماييد!

رسول اكرم صلي الله عليه و آله از آن مرد پرسيدند: آيا تو با ما نماز خواندي؟

گفت: آري، اي حبيب خدا!

حضرت فرمودند: بسيار خوب، خداوند گناه - يا حد - تو را بخشيد.

همچنين از مولا علي بن ابي طالب عليه السلام نقل شده كه فرمود: در مسجد نشسته بوديم و منتظر اقامه ي نماز، كه مردي از جاي خود برخاست و خطاب به پيامبر صلي الله عليه و آله گفت: اي رسول خدا! من مرتكب گناهي شده ام!



[ صفحه 104]



پيامبر از وي روي برگرداندند... وقتي نماز به پايان رسيد، دوباره همان مرد، به پا خاست و حرفش را تكرار كرد. پيامبر عليه السلام به او فرمودند: اي مرد! آيا با ما به نماز نايستادي و نيكو وضو نگرفتي؟

مرد گفت: چرا اي پيامبر! چنين كردم.

پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمودند: همين كفاره ي گناه تو به شمار مي آيد. [1] .