يكي از شهيدان مخلص ايران (در جنگ تحميلي ايران و عراق) در قسمتي از وصيتش چنين مي نگارد:

دو هزار تومان از مالم را به صندوق سپاه پاسداران بدهيد، به خاطر اين كه شايد از كاغذها و قلم اداره سپاه احيانا، بدون مجوز استفاده كرده باشم. دو فرش دارم، يكي از آنها را به مسجد بدهيد تا در مسجد بيندازند. و فرش ديگري در خانه باشد تا بچه هاي محله بيايند و روي آن فرش، مراسم مذهبي خود را اجرا كنند!

اي عصاي دست من، اي كودكم! پس از من كوله بار پر از گلوله ام را برگير و راهم را تا محو كامل استكبار ادامه بده. [1] .