نسائي و ابوشيخ و ابن مردويه از ابن عمر روايت كرده اند كه گفت: رسول خدا صلي الله عليه و آله مردم را از كشتن قورباغه نهي كرد و فرمود: همان صدايش تسبيح است.

و خطيب از ابي حمزه روايت كرده كه گفت ما نزد امام سجاد



[ صفحه 87]



علي بن الحسين عليهماالسلام بوديم كه جمعي گنجشك از جلو ما عبور كردند و همه با هم جيك جيك مي كردند. حضرت فرمود: مي دانيد چه مي گويند؟

عرض كرديم: نه.

فرمود: نخست به شما بگويم كه من ادعا نمي كنم كه علم غيب دارم، وليكن از پدرم شنيدم كه فرمود: از پدرم علي بن ابي طالب عليه السلام شنيدم كه مي فرمود: مرغان در هر صبحگاهي خداوند را تسبيح نموده، و قوت و غذاي روزانه ي خويش را مسئلت مي دارند، و اين همان تسبيح صبحگاهي بود كه از خداوند خود، رزق امروز خود را طلب مي كردند.

نظير اين روايت را از ابي الشيخ و ابي نعيم از ابي حمزه ثمالي از محمد بن علي بن الحسين عليهماالسلام روايت كرده اند كه عبارتش چنين است:

محمد بن علي بن الحسين عليهماالسلام صداي گنجشكان را شنيد كه جيك جيك مي كردند، فرمود: مي دانيد چه مي گويند؟

گفتيم: نه.

فرمود: پروردگار خود را تسبيح مي كنند و از او غذاي امروز خود را طلب مي نمايند.

عقيلي در كتاب الضعفاء و ابوالشيخ و ديلمي از انس روايت كرده اند كه گفت: رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: اجل و سرآمد عمر چهارپايان و حشرات زمين و مورچه و كبك و ملخ و اسبان و قاطران و تمام جنبندگان و غير جنبندگان در تسبيح است، هر وقت تسبيح خود را



[ صفحه 88]



قطع كرد، خدا جانش را مي ستايد و اين كار ديگر ربطي به عزرائيل (ملك الموت) ندارد. [1] .