خداوند، در قرآن، در مورد پناهنده شدن از شر شيطان به خدا، چنين مي فرمايد: «فاذا قرأت القران فاستعذ بالله من الشيطان الرجيم؛ [1] هرگاه قرائت قرآن مي نمايي، پس از شر شيطان به خداوند پناه ببر».

زيرا از شر شيطان در امر عبادتمان در امان نيستيم كه آن ملعون ما را گمراه و عبادت ما را فاسد نموده و ما را از اخلاص در عبادت براي خدا به دور نگاه دارد.

صاحب «مغتنيات الدرر» در پاسخ اين كه: چرا قبل از «بسم الله» و پس از تكبير استعاذه مي نماييم؟ مي گويد: تقديم استعاذه بر بسمله از باب تقديم تخليه بر تحليه است. ابتدا فرد استحمام كرده و از چرك و كثافت پاك مي شود؛ سپس لباس زيبا و تميز مي پوشد و خود را معطر



[ صفحه 84]



و خوشبو مي سازد. همچنين نخست از شر شيطان بايد به خداوند پناهنده شويم و از مكر و حيله ي او در امان باشيم، سپس به وادي عبادت و طاعت خدا وارد شويم. لازم به ذكر است بدانيم شيطان جرثومه اي از فساد و پليدي است كه كمتر كسي از عهده ي مبارزه با او برمي آيد؛ زيرا كثيري از مردم با شيطان هماهنگ و همراه مي باشند و در امر عبادت بسيار ضعيف و ناتوان هستند. [2] .