يكي از دوستان نزديك شهيد رجايي چنين مي گويد:

يك روز حدود ظهر، نزد شهيد بزرگوار رجايي بودم كه صداي اذان شنيده شد. در حالي كه ايشان از جايشان حركتي كرده، مي خواستند خود را براي اقامه ي نماز آماده كنند، يكي از خدمتگزاران وارد اتاق شد و گفت: غذا آماده است، سرد مي شود، اگر اجازه مي فرماييد بياورم.

شهيد رجايي فرمودند: خير! بعد از نماز.



[ صفحه 73]



هنگامي كه خدمتگزار از اتاق خارج شد، ايشان با چهره اي متبسم و دلي آرام خطاب به من فرمودند: «عهد كرده ام هيچ وقت قبل از نماز ناهار نخورم، اگر زماني ناهار را قبل از نماز بخورم، يك روز روزه مي گيرم». [1] .