حضرت امام حسن و حضرت حسين - عليهماالسلام - بر پيرمردي گذر كردند كه مشغول وضو ساختن بود. اما خوب وضو نمي گرفت، به جاي آن كه او را مورد انتقاد قرار دهند، خودشان با هم به كشمكش پرداختند و درباره ي وضوي خويش گفت وگو كردند و به پيرمرد گفتند: ما دو نفر وضو مي گيريم و تو حكم باش و بگو كدام يك از ما وضوي خوب گرفته است.

سپس وضو گرفتند و هر كدام از وضوي خود پرسش نمودند.

پيرمرد كه اين مطلب را فهميده بود، گفت: شما هر دو خوب وضو گرفتيد، اين پير نادان است كه وضوي خود را نمي دانست و هم اكنون از شما دو نفر آموخت، به دست شما توبه كرد، و از بركت و شفقتي كه بر امت جد خود داريد، برخوردار گرديد. [1] .