شهيد ثاني - رضوان الله تعالي عليه - براي كسب حضور قلب، بياني كافي و جامع دارد كه خواندن آن خالي از لطف نيست.

وي مي گويد: مؤمن بايد حريم دستورهاي خداوند را بزرگ بشمارد، از عظمت او ترسان باشد و به رحمتش اميدوار و از تقصيرات خود در مقابل بزرگي او شرمنده. مؤمن هميشه در چنين حالتي است گرچه اعمال او همگي در حدي كامل و تام بوده باشد و در لحظه ي نماز نيز نبايد از اين حالت تهي گردد مگر آن كه خاطرش آشفته باشد و هنگام مناجات به جاي راز و نياز با پروردگار به افكار پريشان بپردازد.

بنابراين، بهترين راه براي دسترسي به حضور قلب، مبارزه ي جدي با تهاجم افكار پراكنده است و براي مبارزه، بهترين راه، رفع انگيزه هاي آن افكار است. پس بايد ابتدا انگيزه را شناخت و سپس با آن مبارزه كرد. [1] .



[ صفحه 43]