استاد شهيد مرتضي مطهري اهميت فوق العاده اي براي نماز قايل بودند. ايشان هرگز با لباس خانه نماز نمي خواندند، خصوصا نماز صبح را، ما كه از رختخواب بيرون مي آييم با همان لباس زير نماز صبح را مي خوانيم، اما ايشان به هنگام نماز لباس مي پوشيدند، عمامه را بر سر مي گذاشتند و خودشان را براي نماز آراسته مي كردند. شايد اين كار بدين سبب بود كه مي خواستند از همان آغاز كه لباس



[ صفحه 41]



مي پوشيدند، آمادگي روحي پيدا كنند؛ يعني من مي خواهم كاري انجام دهم كه سرسري نيست. اين حالت آمادگي قبل از نماز مسلما تأثير روحي بسزايي دارد. [1] .