امام محمد باقر عليه السلام فرمود: «همانا مثل نماز براي نمازگزار، مثل مردي است كه بر سلطاني وارد گردد و اظهار حاجت كند؛ پس آن شخص سلطان، ساكت و آماده ي شنيدن سخنان صاحب حاجت گردد، تا اين كه از درخواستش فارغ شود. همچنين است نمازگزار مسلمان تا هنگامي كه به نماز ايستاده، خداوند نظر مرحمتش را از او قطع نخواهد كرد، و انوار الهي شامل اوست، تا وقتي كه از نمازش فارغ گردد.» [1] .



[ صفحه 21]