رسول خدا صلي الله عليه و آله خطاب به ابوذر غفاري فرمود: «اي ابوذر! همانا



[ صفحه 19]



خداوند نور چشم مرا در نماز قرار داده و نماز را محبوب من نمود؛ همان گونه كه طعام را براي گرسنه و آب را براي تشنه. گرسنه با خوردن سير، و تشنه با نوشيدن سيراب مي گردد، اما من هرگز از نماز سير نمي شوم». [1] .