صداي گريه و ناله امام خميني
يكي از علماي تهران پيش از سال 41 نقل مي كند كه:
«شبي مهمان مرحوم حاج مصطفي خميني رحمه الله بودم. مقدار زيادي از شب را با حاج آقا مصطفي نشستيم و صحبت و بحث علمي كرديم. تازه خوابيده بودم كه يك وقت از صداي گريه و ناله اي هراسان بيدار شدم و حاج آقا مصطفي را بيدار كردم و گفتم: «مثل اينكه در همسايگي شما كسي مرده و برايش گريه مي كنند.»
حاج آقا مصطفي گوش داد و گفت:
«صداي گريه ي حاج آقايم (منظور امام (ره)) است كه مشغول نماز شب و گريه و ناله به درگاه خداست». [1] .
[ صفحه 75]
پاورقي
[1] نماز راز دوست، ص 208.