پس از آن، دعايي را حضرت اميرالمؤمنين (ع) بعد از هشت ركعت نماز شب، تبرك به خواندن آن مي جسته اند بخوان، و آن دعا اين است:

«اللهم اني اسألك بحرمة من عاذ بك، و لجأ الي عزك، و استظل بفيئك، و اعتصم بحبلك، و لم يثق الا بك، يا جزيل العطايا، يا مطلق الاساري، يا من سمي نفسه من جوده وهابا، ادعوك رغبا و رهبا، [1] و خوفا و طمعا، والحاحا و الحافا، و تضرعا و تملقا، و قائما و قاعدا، و راكعا و ساجدا، و راكبا و ماشيا، و ذاهبا و جائيا، و في كل حالاتي، اسألك ان تصلي علي محمد و آل محمد.»

خداوندا! به حرمت آن كس كه به تو پناه آورده و به عز تو پناهنده شده و به زير سايه تو گريخته و به ريسمان تو آويخته و جز به تو اطمينان نداشته از تو درخواست مي كنم. اي فراوان بخشش، اي آزاد كننده ي



[ صفحه 145]



اسيران، اي كه خود را به خاطر جود بسيارت بخشنده خوانده اي، از روي ميل و بيم و ترس و طمع و اصرار و پافشاري و زاري و چاپلوسي و در حال ايستاده و نشسته و در ركوع و سجود و سواره و پياده و رفتن و آمدن و در تمامي حالات تو را مي خوانم، و از تو درخواست مي كنم كه بر محمد و آل محمد درود فرستي.

بعد از آن حاجت خود را بخواه، و پس از آن دو سجده ي شكر به جا آر، و در حالت سجده و بعد از سجده بخوان دعاهايي را كه سبق ذكر يافت. والله ولي التوفيق.