امام رضا (ع) مي فرمايد: «بر شما باد به نماز شب، هيچ بنده اي نيست كه آخر شب بيدار شود و هشت ركعت نماز شب و دو ركعت نماز شفع و يك ركعت نماز وتر بخواند و در قنوت آن هفتاد بار استغفار كند، مگر اينكه خداوند او را از عذاب قبر و آتش پناه داده و عمر او را طولاني كرده، به زندگي او گشايش خواهد داد». [1] .

امام صادق (ع) مي فرمايد: «در قنوت نماز وتر هفتاد بار استغفار بگوييد، در اين صورت دست چپ را مقابل صورت قرار دهيد و با دست راست بشماريد». [2] .

و در جاي ديگر مي فرمايد: «امام زين العابدين (ع) در قنوت نماز وتر در وقت سحر سيصد بار مي گفت: العفو». [3] .

ايشان در حديثي ديگر مي فرمايد: «كسي كه در قنوت نماز وتر چهل مؤمن را دعا كند و سپس براي خود دعا نمايد، خداوند دعاهاي وي را مستجاب مي گرداند».

امام صادق (ع) مي فرمايد: «رسول الله (ص) در قنوت نماز وتر، هفتاد بار استغفار و هفت بار «هذا مقام العائذ بك من النار» مي گفت. [4] .



[ صفحه 121]