يكي از علما و فقهاي بزرگ شيعه، مرحوم آيةالله شيخ جعفر كبير، معروف به «كاشف الغطاء» (ره) بود كه از تأليفات معروف وي «كشف الغطاء» است. اين عالم بزرگ در ميان مردم نفوذ بسيار داشت و ملجأ و پناه مستمندان بود و تا مي توانست در رفع نياز مردم مي كوشيد. به قدري وي پاكدل و صاف و ساده و بي ريا و آلايش مي زيست كه روزي بعد از درس، طلبه اي را ديد كه گويي حاجتي دارد و خجالت مي كشد تا حاجت خود را به شيخ بگويد، شيخ جعفر كبير (ره) آن قدر با او خودماني شد و گرم گرفت و صحبت كرد تا او به زبان آمد، و عرض كرد: دختر خود را همسر من گردان. شيخ دست او را گرفت و به درون خانه اش برد و عقد دختر خود را براي او خواند. آنها در همان شب زفاف كردند، وقتي كه نيمي از شب گذشت خود شخصاً به در خانه آن تازه داماد و تازه عروس آمد، و صدا زد: برخيزيد كه براي شما آب گرم كرده ام، تا غسل كنيد و نماز شب بخوانيد. [1] .



[ صفحه 111]