مرحوم قاضي طباطبايي مي گويد:

«شيخ محمدحسين آل كاشف الغطاء به علامه ي نوري گفت: برخي شبها خواب بر من غلبه مي كند و نمي توانم بيدار شوم و نماز شب بخوانم. علامه ي نوري با عتاب گفت: چرا بيدار نمي شوي؟ حتماً برخيز، برخيز!

سالها از اين قضيه گذشت و شيخ نوري وفات يافت. پس از سالها، روزي با شيخ محمدحسين نشسته بوديم و خاطرات گذشته را بازگو مي كرديم، شيخ محمدحسين گفت: از آن گفتگو با علامه نوري به بعد، هر شب پيش از سحر، صداي علامه در گوشم مي پيچد كه برخيز شيخ، برخيز و من را براي نماز شب بيدار مي كند.» [1] .