در يكي از نشريه ها از قول فرزند امام خميني (ره) آمده است:

1- «شبي كه از پاريس عازم ايران بوديم، امام در هواپيما براي نماز شب برخاستند و چنان مي گريستند كه خدمه ي ارفرانس تعجب كرده بودند و شنيدم كه پرسيده بودند: آيا امام از چيزي ناراحت هستند؟ من گفتم كه كار هر شب امام است».

2- «وقتي امام را از قم مي بردند براي زندان (در عصر طاغوت) امام با حالتي نماز شب خوانده بودند كه يكي از همراهان - مثل اينكه سرگرد عصار بود - بعداً به من گفت كه ما تحت تأثير شديد نماز امام واقع شديم و يكي از آنها تا تهران گريه كرده بود».

3- «روزي كه از نجف عازم كويت شديم، صبح ساعت 4 حركت كرديم شايد هم زودتر درست بعد از اذان صبح و بعد از آن همه گرفتاريها ساعت 12 و شايد بيشتر، سرانجام امام در هتل بصره استراحت كردند. دو ساعت نخوابيده بودند كه ساعتشان زنگ زد و بيدار شدند و نماز شب خواندند و بعد هم نماز صبح...».



[ صفحه 100]