يكي از نزديكان امام مي گويد: «پنجاه سال است كه نماز شب امام خميني ترك نشده. امام در بيماري، در صحت، در زندان، در خلاصي، در تبعيد، حتي بر روي تخت بيمارستان قلب هم نماز شب مي خوانند. امام در قم بيمار شدند، به دستور اطبا مي بايست به تهران منتقل شوند، هوا بسيار سرد بود، برف مي باريد و يخبندان عجيبي در جاده ها وجود داشت، امام چندين ساعت را در آمبولانس بودند، و پس از انتقال به بيمارستان قلب باز نماز شب خواندند. شبي كه از پاريس به سوي تهران مي آمدند تمام افراد در هواپيما خوابيده بودند و تنها امام در طبقه بالاي هواپيما نماز شب مي خواندند، و شما اگر امام را از نزديك ديده باشيد آثار اشك بر گونه هاي مبارك امام، حكايت از شب زنده داري و گريه هاي نيمه شب



[ صفحه 99]



وي دارد. بعضي از پاسداران در قم نقل مي كردند كه گاهي اوقات كه امام براي تهجد بيدار مي شدند، آنها را مورد نوازش و تفقد قرار مي دادند.» [1] .