گروهي به دنبال اميرالمؤمنين علي (ع) حركت مي كردند. حضرت از آنها پرسيد: شما كيستيد؟ گفتند: يا اميرالمؤمنين! ما پيروان تو هستيم. حضرت فرمود: پس چرا نشان پيروي را در شما نمي بينم. گفتند: نشان پيروان شما چيست؟ فرمود: «پيروان من كساني هستند كه چهره شان از بسياري عبادت و شب زنده داري زرد است و اندامشان از روزه داري لاغر. پيوسته ذكر حق را بر لب دارند و لبانشان از بسياري ذكر خشكيده است و بر آنها گرد ترس خدا نشسته است.» [1] .