وقت را تلف كردن و معده را تا به حلقوم از خوردني ها پر نمودن، و سپس در بستر نرم و مكان راحتي به خواب رفتن، انسان را از توفيق نماز شب بازمي دارد. پرخوري سبب بخار معده و سستي مي شود و نتيجه ي آن خواب زياد است كه آفتهاي زيادي دارد؛ از جمله قساوت مي آورد، و روح را كسل مي كند و مانع نماز شب انسان مي شود.

در حديثي حضرت علي (ع) مي فرمايد: «از پرخوري دوري كنيد كه موجب قساوت قلب، تنبلي در نماز و سبب تباهي بدن است». [1] .



[ صفحه 88]



خلاصه بيدار بودن اول شب از اسباب خواب در آخر شب است، بستر نرم و راحت موجب زيادي خواب و سنگيني آن مي شود.

اگر كسي بيدار نشدن را بهانه كند، عذرش مردود خواهد بود و مثل چنين كسي، به مثل كسي است كه دارويي را كه موجب زايل شدن عقل است، در وقت نماز مصرف كند و سپس عذر بياورد كه در وقت نماز به هوش نبوده است.