خوابيدن يكي از نعمتهاي الهي است كه به انسان داده شده است؛ خصوصاً شب براي استراحت و خوابيدن قرار داده شده، همان طور كه ارزش خواب در شب از خوابيدن در روز بيشتر است، عبادت و شب زنده داري در شب از روز با ارزشتر است، شب را انسان تقسيم كند مقداري از آن را براي عبادت و مقداري از آن را براي استراحت قرار بدهد، اگر همه ي شب را بخوابد زيان كرده، و به روح خود ضربه زده است.

رسول خدا (ص) آفات زياد خوابيدن را چنين بيان مي كند: «قالت ام سليمان بن داود: يا بني! اياك و كثرة النوم بالليل فان كثرة النوم بالليل تدع الرجل فقيراً يوم القيامة»؛ مادر سليمان بن داود (ع) به سليمان مي گفت: فرزندم! از زياد خوابيدن در شب بپرهيز، همانا زياد خوابيدن در شب، باعث تهيدستي و فقر در روز قيامت مي شود. [1] .



[ صفحه 87]



انسان بايد شب را زود بخوابد، تا براي نماز شب بلند شود. اگر بنا باشد مقدار زيادي همان طور بيدار بماند، بعد بخوابد، از توفيق نماز شب خواندن محروم مي شود. هيچ چيز را فداي نماز شب نكنيد.