نمازها حسناتي است كه در دلهاي مؤمنين وارد شده و آثار معصيت و تيرگيهايي كه دلهايشان از ناحيه ي سيئات كسب كرده از بين مي برد.

در قرآن كريم آمده: «و اقم الصلوة طرفي النهار و زلفاً من الليل ان الحسنات يذهبن السيئات ذلك ذكري للذكرين»؛ نماز بگزار در آغاز و انجام روز و ساعاتي از شب، زيرا نيكيها بديها را از ميان مي برند، اين تذكري است براي آنها كه اهل تذكرند. [1] .

اين آيه نشان دهنده ي اهميت و تأثير و قدرت نماز است، و اين يك فضل و لطف الهي است در حق ما، خداوند دوست ندارد بندگانش آلوده به گناه شوند و اگر هم گناه كردند براي محو آن گناه به ما دستور داده نماز بخوانيد، اين به اين معنا نيست كه ما گناه كنيم بعد نماز بخوانيم تا آن گناه از بين برود اين يك فرصت و امتياز و فضلي براي بندگاني است كه سهواً گناه نمودند و اصرار بر گناه نداشتند.

روايتهاي فراواني است كه دال بر اين است كه نماز گناهان را پاك مي كند، چند نمونه از آن بيان مي كنيم.

امام صادق (ع) مي فرمايد: «ان الحسنات يذهبن السيئآت، قال: صلاة الليل تكفر ما كان من ذنوب النهار»؛ همانا نيكيها، بديها را مي برد. فرمود: نماز شب آنها را كه از گناهان روز بوده از بين مي برد. [2] .



[ صفحه 58]



در تفسير علي بن ابراهيم ذيل آيه فوق «اقم الصلوة...» اين حديث به چشم مي خورد: «نماز شب گناهاني و سيئاتي را كه در روز انجام گرفته است، از بين مي برد». [3] .

امام صادق (ع) مي فرمايد: «صلاة المؤمن بالليل تذهب بما عمل من ذنب بالنهار»؛ نماز شب، گناهاني را كه مؤمن در روز مرتكب شده است، از بين مي برد. [4] .

در حديثي رسول خدا (ص) مي فرمايد: «ان قيام الليل قربة الي الله و منهاه عن الاثم و تكفير السيئات»؛ بيداري شب انسان را به خدا نزديك مي كند و از گناه بازمي دارد و گناهان را مي پوشاند. [5] .