كساني كه در دل شب براي عبادت برمي خيزند از آخرت مي ترسند و به رحمت الهي اميد دارند.

از زراره نقل شده كه مي گويد: به ابي جعفر (ع) عرض كردم: «در وقتهاي شب سجده كنان و به پا ايستاده از آخرت مي ترسد و رحمت پروردگارش را اميد دارد، بگو آيا آنان كه مي دانند و آنان كه نمي دانند



[ صفحه 44]



برابرند» مراد از اين آيه چيست؟ فرمود: نماز شب را قصد كرده. [1] .