حضرت اميرالمؤمنين علي (ع) فرمود: «و اني لمن قوم لا تأخذهم في الله لومة لائم سيماهم سيماء الصديقين و كلامهم كلام الأبرار عمار الليل و منار النهار ممسكون بحبل القران يحبون سنن الله و سنن رسوله لا يستكبرون و لا يعلون و لا يغلون يفسدون قلوبهم في الجنان و أجسادهم في العمل»؛ من از كساني هستم كه در راه خدا از هيچ ملامتي نمي ترسند از كساني كه سيمايشان سيماي صديقان و سخنانشان سخنان نيكان است شب زنده دارانند و روشني بخش نور، به دامن قرآن تمسك جسته اند و سنتهاي خدا و رسولش را احيا مي كنند. نه تكبر مي ورزند و نه علو و برتري پيشه مي سازند، نه خيانت مي كنند نه فساد به راه مي اندازند، دلها و قلبهاشان در بهشت، و بدن و پيكرهاشان در انجام وظيفه و عمل. [1] .