در حديثي لقمان حكيم به فرزندش مي فرمايد: «يا بني لا يكن الديك أكيس منك و اكثر محافظة علي الصلوات الا تراه عند كل صلوة يؤذن لها و بالاسحار يعلن بصوته و انت نائم»؛ فرزندم! مبادا خروس از تو



[ صفحه 35]



عاقلتر باشد و توجهش به نماز بيش از تو باشد، آيا نمي بيني كه در مواقع نماز و در سحرها بانگ مي زند و حال آنكه تو خواب هستي. [1] .