قرآن كريم بهترين زمان براي تسبيح خدا را شبانگاه معرفي مي كند:

«و من الليل فاسجد له و سبحه ليلاً طويلاً.» [1] .

و در شبانگاه براي او سجده كن و مقداري طولاني از شب او را تسبيح گوي.

در سايه ي آن ذكر و اين سجده ي تسبيح، نيروي لازم و قدرت معنوي و پشتوانه ي كافي براي مبارزه ي با مشكلات اين راه فراهم سازي، «ليلاً طويلاً» اشاره به اين است كه مقدار زيادي از شب را تسبيح خدا كن. در حديثي از امام علي بن موسي الرضا (ع) در تفسير آن آمده كه در پاسخ اين سؤال كه منظور از اين تسبيح چيست؟ فرمود: منظور نماز شب است.

ولي بعيد نيست كه اين تفسير نيز از قبيل بيان مصداق روشن باشد چرا كه نماز شب در تقويت روح ايمان و تهذيب نفوس و زنده نگه داشتن اراده ي انسان در طريق اطاعت خدا، تأثير فوق العاده اي دارد.



[ صفحه 29]