17. معاني الأخبار - به نقل از محمد بن حنفيه -: پيامبر صلي الله عليه و آله شبي كه به آسمان برده شد، چون به آسمان ششم رسيد، فرشته اي از آسمان هفتم فرود آمد كه تا پيش از آن روز، هرگز فرود نيامده بود، و گفت: الله أكبر، الله أكبر. خداوند - جل جلاله - فرمود: «من چنينم».

فرشته گفت: «أشهد أن لا اله الا الله. خداوند عزوجل فرمود: «من چنينم؛معبودي جز من نيست».

فرشته گفت: «أشهد أن محمداً رسول الله. و خداوند - جل جلاله - فرمود: «[او] بنده و امين من در ميان خلق من است. با انتخاب او به پيامبري ام، او را بر بندگانم برگزيدم».

فرشته گفت: حي علي الصلوة. خداوند - جل جلاله - فرمود: «نماز را بر بندگانم واجب ساختم و آن را آييني براي خود قرار دادم».

فرشته گفت: حي علي الفلاح. خداوند - جل جلاله - فرمود: «آن كه به سوي نماز روانه شد و از بهر خشنودي من، بر آن مواظبت نمود، رستگار شد.

فرشته گفت: حي علي خير العمل. خداوند - جل جلاله - فرمود: «نماز، برترين و پاك ترين اعمال در نزد من است».

فرشته گفت: قد قامت الصلاة. پس، پيامبر صلي الله عليه و آله جلو قرار گرفت و پيش نماز آسمانيان شد و از آن روز، شرافت پيامبر صلي الله عليه و آله به كمال رسيد.

18. امام باقر عليه السلام - در حديث اسراء -: سپس [خداي سبحان] به جبرئيل عليه السلام دستور داد و جبرئيل، دو بند دو بند، اذان و دو بند دو بند، اقامه گفت و در اذانش جمله ي «حي علي خير العمل» را گفت. آن گاه محمد صلي الله عليه و آله جلو قرار گرفت و براي جمعيت نماز خواند.

19. امام باقر عليه السلام: اذان، هجده بند دارد.

20. امام باقر عليه السلام - به زراره -: اي زراره! اذان را با چهار تكبير آغاز مي كني و با دو «الله أكبر» و دو «لا اله الا الله» به پايان مي بري.

21. امام صادق عليه السلام: هر بند اذان، دو تاست و هر بند اقامه نيز دو تا.

22. امام صادق عليه السلام: ابن نباح [مؤذن علي بن ابي طالب عليه السلام] در اذانش مي گفت: «حي علي خير العمل، حي علي خير العمل» و علي عليه السلام هرگاه او را مي ديد، مي فرمود:

«آفرين بر درستگويان / خوشامد و خير مقدم باد نماز را!».

23. تهذيب الأحكام - به نقل از ابوبكر حضرمي و كليب اسدي -: امام صادق عليه السلام، اذان را به اين نحو بازگو كرد: «الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر. أشهد أن لا اله الا الله، أشهد أن لا اله الا الله. أشهد أن محمداً رسول الله، أشهد أن محمداً رسول الله. حي علي الصلاة، حي علي الصلاة. حي علي الفلاح، حي علي الفلاح. حي علي خير العمل، حي علي خير العمل. الله أكبر، الله أكبر. لا اله الا الله، لا اله الا الله».

24. كنز العمال: بلال، صبح، اذان مي گفت و [در آن] مي گفت: حي علي خير العمل.

25. المصنف، ابن ابي شيبه - به نقل از نافع -: ابن عمر در اذانش جمله ي «حي علي خير العمل» را افزود.

26. السيرة الحلبية: درباره ي [عبدالله] ابن عمر و امام سجاد عليه السلام روايت شده است كه آن دو در اذانشان بعد از «حي علي الفلاح» مي گفتند: حي علي خير العمل.

27. امام باقر عليه السلام: امام سجاد عليه السلام در اذانش بعد از گفتن «حي علي الفلاح»، «حي علي خير العمل» مي گفت و مي فرمود: «اين، همان اذان نخستين است».

28. امام باقر عليه السلام: در زمان پيامبر خدا، اذان با «حي علي خير العمل» همراه بود و در زمان ابوبكر و اوايل دوره ي عمر، همين دستور را اجرا مي كردند؛ اما بعداً عمر، دستور برداشتن و حذف آن را از اذان و اقامه داد. وقتي در اين باره از او سؤال (/ به او اعتراض) شد، گفت: وقتي مردم بشنوند كه نماز، بهترين كار است، در جهاد، سستي مي ورزند و از آن، سر باز مي زنند.

29. علل الشرائع - به نقل از عكرمه -: به ابن عباس گفتم: آگاهم كن كه چرا «حي علي خير العمل» از اذان حذف شد؟

گفت: عمر، با اين كار خواست كه مردم به نماز، بسنده نكنند و جهاد را وانگذارند. از اين رو، آن را از اذان حذف كرد.