سعيد بن يحيي بن سعيد اموي آورده است كه: حديث كرد ما را پدرم، حديث كرد ما را محمد بن اسحاق از محمد بن ابراهيم بن حارث تيمي از محمد بن عبدالله بن زيد از پدرش كه:

صبح كه شد، نزد پيامبر خدا رفتيم و رؤيايم را به ايشان گفتم. فرمود: «اين، يك رؤياي صادق است. به همراه بلال برخيز؛ چون او صدايش از تو رساتر و بلندتر است. آنچه به تو [در خواب] گفته شده، به او بگو و آنها را با صداي بلند بگويد...».

ترمذي مي گويد: اين حديث را ابراهيم بن سعد، از محمد بن اسحاق، به صورتي كامل تر و طولاني تر روايت كرده و داستان اذان را، دو به دو، و اقامه را، يك به يك، آورده است. عبدالله بن زيد، همان ابن عبد ربه است و «ابن عبد رب» هم به او مي گويند. ما از او حديثي از پيامبر صلي الله عليه و آله نمي شناسيم كه صحيح باشد، جز همين يك حديث كه درباره ي اذان است. [1] .