محمد بن خالد بن عبدالله واسطي، آورده است كه: حديث كرد ما را پدرم، از عبدالرحمان بن اسحاق، از زهري، از سالم، از پدرش كه:

پيامبر صلي الله عليه و آله با مردم درباره ي چيزي كه آنها را به نماز فراخواند، مشورت كرد. آنان شيپور را پيشنهاد كردند؛ اما پيامبر صلي الله عليه و آله آن را نپسنديد؛ چون براي يهود بود. ناقوس را پيشنهاد دادند. آن را نيز به خاطر اين كه براي نصارا بود، نپسنديد. در همان شب، مردي از انصار به نام عبدالله بن زيد و نيز عمر بن خطاب، اذان را در خواب ديدند. مرد انصاري، شبانه نزد پيامبر خدا رفت [و خواب خود را براي ايشان باز گفت]. پيامبر خدا به بلال دستور داد كه به آن [جملاتي كه در خواب ديده شده بود]، اذان بگويد.

زهري گفت: بلال در اذان نماز صبح، اين جمله را افزود: «الصلاة خير من النوم» و پيامبر خدا بر آن، صحه گذاشت. [1] .