اين است ترجمه نماز كامل و آداب آن، چنان كه از ائمه معصومين (صلوات الله عليهم اجمعين) به ما رسيده است.

و از اذكار آنچه واجب است، بي خلاف:

تكبيرة الاحرام و فاتحة الكتاب و تسبيح - در هر يك از ركوع و سجود - و شهادتين و صلوات بر پيغمبر و آل اوست.

و فقهاء اماميه، سوره ديگر و سلام آخر را واجب دانسته اند و اما قنوت؛ مستحب مؤكد است و شيعه بر آن مداومت مي كند و از افعال، آنچه واجب است به يقين:

(نيت) است كه مقصود از آن قصد قربت است در اداء هر يك از نمازهاي مفروضه [1] و مسنونه و (قيام) كه عبارت است از راست داشتن پشت و تكيه نكردن بر چيزي و (ركوع) كه قصد از آن خم شدن است به قدري كه دست ها به زانوها برسد و (سجود) بر اعضاء سبعه و (جلوس) در تشهد و (طمأنينه [2] ) كه منظور از آن، درنگ، به قدر ذكر واجب در هر يك از مواضع و مواقع معينه است و اين شرط



[ صفحه 71]



نيز شامل برخاستن از ركوع و نشستن پس از سجود نخستين، نيز هست.

شرط ديگر (جهر [3] و اخفات [4] ) است كه مراد از آن بلند خواندن (قرائت) در نماز صبح است و دو ركعت اول شام و خفتن، و آهسته گفتن در غير آن، به جز (بسملات) كه بلند خواندن آنها مستحب است.

نيز، در صحت صلوة (هفت امر) بي شبهه، شرط است و بدون مجموع آنها نماز، صحيح و مشروع نيست، بلا قيل [5] كه عبارت است از:

(عقل) و (اسلام) و (طهارت) و (وقت) و (مكان) و (لباس) و (قبله)، چه نماز مخبط [6] و منكر [7] و ناپاك و نابگاه و در جاي و جامه مغصوب [8] و منحرف از جانب كعبه، خارج از صحت و خالي از اعتبار است، حق تعالي همه را فيض عبادت، عنايت فرمايد.

بمحمد و آله الاطياب

عليهم سلام الله الملك الوهاب



[ صفحه 72]