(2) لا اله الا الله الحليم الكريم

(2) نيست معبودي جز معبود به حق، سزاوار پرستش (مستجمع جميع كمالات) كه بردبار و بخشنده است.

(3) لا اله الا الله العلي العظيم

(3) نيست معبودي به جز خداي يكتا، در خور عبادت (جامع همه صفات كمال) كه والا و بزرگ و فرا و سترك است.

(4) سبحان الله

(4) پاك و منزه است خداي،

(5) رب السموات السبع

(5) پروردگار آسمان هاي هفتگانه،

(6) و رب الارضين السبع

(6) و پروردگار زمين هاي هفتگانه،

(7) و ما فيهن

(7) و آنچه درون آنهاست،

(8) و ما بينهن

(8) و آنچه ميانه آنهاست،

(9) و ما تحتهن

(9) و آنچه در زير آنها است.



[ صفحه 59]



(10) و رب العرش العظيم

(10) و پروردگار عرش بزرگ - كه عبارت از احاطه علم حق تعالي است بر همه موجودات يا (فلك الافلاك) كه محيط است بر سراسر آفرينش.

(11) و الحمدلله رب العالمين

(11) و همه ستايش ها و نيايش ها، خداي راست كه پروردگار جهانيان است.

(12) اللهم اغفرلنا

(12) بار خدايا، بيامرز ما را،

(13) و ارحمنا

(13) و بر ما رحم فرما،

(14) و عافنا

(14) و نگاه دار ما را، از تمام كوفت ها و آفت ها و همه گزندها، و آزارها.

(15) و اعف عنا

(15) و در گذر از بدي هاي ما،

(16) في الدنيا و الأخرة

(16) در اين جهان زودگذر و در واپسين سامان پاينده ديگر.

(17) انك علي كل شي ء قدير

(17) همانا كه تو بر همه چيز دانا و توانائي.

1- مستحب است كه قبل از قنوت، تكبير گويد و بعد از آن دست ها را بالا بدارد - برابر روي - محاذي آسمان، و انگشتان را به هم بچسباند. مگر، دو انگشت بزرگ...

و چون اشرف اذكار قنوت (كلمات فرج) است و دعاي عقيب [1] آن، و اهم دعاها طلب مغفرت و عافيت است از براي دين و دنيا.

اينك به ذكر ذكري كه در خصوص قنوت وارد شده است اكتفا و بر ترجمه «كلمات فرج» و اذكار مخصوصه و مأثوره آن اختصار مي رود: (به متن رديف 2 به بعد رجوع شود).



[ صفحه 60]



17- در حديث وارد شده كه: نمازگزار را هرچه قنوت كامل تر، رحمت حق در روز رستاخيز شامل تر.



مشو غافل ز الطاف الهي

كه بخشد بنده را كوهي به كاهي





[ صفحه 61]