امام در ايام بيماري اهميت زيادي به نماز اول وقت مي دادند، وقت نماز كه نزديك مي شد در وجود ايشان اضطرابي به وجود مي آمد تا خودشان را آماده نماز كرده و به محض دخول در وقت فريضه بتوانند نمازشان را انجام بدهند. [1] .