امام صادق عليه السلام فرمود: كسي كه نمازهاي واجب را در اول وقت ادا كند و حدود آنها را حفظ نمايد فرشته اي آن را سپيد و پاكيزه به آسمان برد. نماز (به نمازگزار) گويد: «خدا تو را نگاه دارد همان گونه كه مرا نگاه داشتي؛ مرا به ملكي بزرگوار سپردي.» و كسي كه نمازها را بي سبب به تأخير اندازد و حدود آنها را حفظ نكند، فرشته، نماز او را سياه و تاريك به آسمان برد در حالي كه نماز با صداي بلند به نمازگزار گويد، «مرا ضايع كردي، خداي تو را ضايع كند آنچنان كه مرا ضايع كردي.» [1] .

حضرت امام در خصوص توجه به نماز مي فرمايند: «من در مكه كه مشرف بودم يك روز مي خواستم كتابي بخرم كه براي آن



[ صفحه 14]



كتابفروش هم فايده داشت، ايستاده بودم، اذان گفتند، يك دفعه رها كرد، و گفت كه: «سنة الحنفيه» ديگر با من حرف نزد رفت سراغ نماز، در مدينه بازار را كه من ديدم بسته بود، يعني باز بود لكن هيچ كس نبود، [همه] مي رفتند سراغ نماز. چرا شما نمي رويد سراغ نماز، چرا ظهر كه مي شود بازار را رها نمي كنيد و برويد سراغ نماز؟ [2] .