تفضل الهي و قدرت و عزت خداوندي اقتضا مي كند كه به طرد طاغيان توجه كرده و با دفع خار راه، تكامل و رحمت خود را ارايه نمايد. از آيه 203 و 207 سوره بقره استنباط مي شود كه گروهي جامعه را به سوي فساد سوق مي دهند و چون خداوند بر اساس رحمت رفتار مي نمايد، عده اي را مي آفريند و مي پروراند تا با بذل نفس، هر گونه مانع را برطرف نمايند.

«و من الناس من يشري نفسه ابتغاء مرضات الله و الله رؤوف بالعباد». [1] .

در سوره مباركه حج آيه چهل مي فرمايد: «چون حفظ زمين از تباهي و



[ صفحه 68]



صيانت مراكز مذهبي از ويراني، رحمت بوده و تحقق آن در پرتو دفع مهاجم و طرد مزاحم است، پس دفع اين گونه موانع، جزء كارهاي خير و از مصاديق بارز رحمت الهي به شمار خواهد آمد.»؛

«و لو لا دفع الله الناس بعضهم ببعض لهدمت صوامع و بيع و صلوات و مساجد يذكر فيها اسم الله كثيرا». سپس در ادامه مي فرمايد: «و لينصرن الله من ينصره ان الله لقوي عزيز». [2] .