آية الله سيد علي محقق داماد:

در اينجا جنبه مهمي را كه مي خواهم به آن بپردازم و در وجود ايشان با درخشندگي تمام جلوه داشت، روح تعبد و تسليم آن شهيد بزرگوار بود.

خشوع و خضوع در عبادت و نيايش و مناجات با پروردگار؛ به طوري كه بعد از سن تكليف، هيچ گاه نماز شب ايشان ترك نشده بود. ما كه با آن بزرگوار مأنوس



[ صفحه 319]



بوديم، مي ديديم كه قبل از خواب مقيد بودند كه مقداري از آيات قرآن را با دقت و تدبر بخوانند. حالت خاص ايشان هنگام نيايش شبانه با خداوند، توصيف ناپذير است. [1] .

آية الله سيد حسن طاهري خرم آبادي:

- استاد مقيد بودند كه قبل از خواب، قرآن بخوانند؛ شبهاي جمعه علاوه بر قرآن، دعا هم مي خواندند.

- استاد اهل دعا و توسل بود. يكي از دوستان نقل مي كرد شبي به شهيد مطهري خبر دادند كه يكي از آقايان را به ده سال زندان محكوم كرده اند يا بناست محكوم كنند استاد خيلي ناراحت شدند و فرمودند:

«برايم قرآن و مفاتيح بياوريد»، آن گاه شروع كردند با توجه، دعاي توسل را خواندن. [2] .