طمأنينه چطور؟ اينهم واقعا عجيب است. بنده در حال نماز وقتي حمد و سوره را مي خوانم، همه آن شرايط را رعايت مي كنم اما خودم را تكان مي دهم، يك پايم را برميدارم، يك پاي ديگر را مي گذارم، خودم را بطرف راست و چپ حركت مي دهم، مي گويد اين نماز تو باطل است در ركوع و سجود هي خودم را حركت مي دهم پاهايم يا دستم را حركت مي دهم، اين نماز باطل است. بايد با آرامش، با طمأنينه نماز بخواني يعني وقتي مي ايستي و مي خواهي بگوئي «الله اكبر» تا بدنت قرار نگرفته است نبايد بگوئي «الله اكبر»، اگر در حال حركت بگوئي «الله اكبر» باطل است. بايد آرام بگيري بعد بگوئي «الله اكبر»، بعد اگر خودت را خواستي تكان دهي تكان بده، اما ذكري نگو، اگر فرضا پايت درد مي كند يا يك عضوي از تو ناراحت است، سكوت كن، راحت بگير، استقرار كه پيدا كردي بگو «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ...»

باز اگر وسط نماز پايت درد آمد، آرام بگير، سكوت كن، خودت را راحت كن، بعد دو مرتبه ادامه بده. با آرامش با طمأنينه بايد باشد. هم روحت بايد طمأنينه داشته باشد و هم جسمت. [1] .



[ صفحه 208]