يادي از استاد خودم عالم جليل القدر مرحوم آقاي حاج ميرزا علي آقا شيرازي اعلي الله مقامه كه از بزرگترين مرداني بود كه من در عمر خود ديده ام و به راستي نمونه اي از زهاد و عباد و اهل يقين و يادگاري از سلف صالح بود كه در تاريخ خوانده ايم.

از امامت جماعت پرهيز داشت. سالي در ماه مبارك رمضان با اصرار زياد او را وادار كردند كه اين يك ماهه در مدرسه صدر اقامه جماعت كنند. جمعيت بي سابقه اي براي اقتدا شركت مي كردند، شنيدم كه جماعتهاي اطراف خلوت شده، او هم ديگر ادامه نداد [1] .

هر شب اين مرد اقلا از دو ساعت بطلوع صبح بيدار بود و من معني شب زنده داري را آنجا فهميدم معني اين كه (شب مردان خدا روز جهان افروز است) را آنجا فهميدم، معني عبادت را آنجا فهميدم، معني خداشناسي را آنجا فهميدم، معني استغفار را آنجا مي فهميدم، معني حال را و.... [2] .



[ صفحه 199]