ياد خدا سبب قوت قلب انسان است. مخصوصا وقتي كه انسان در شرايط سختي قرار مي گيرد، ياد كردن خدا كه انسان از قدرت الهي استمداد كند، روحيه ي انسان را قوي مي كند. «يا اَيُّها الَّذينَ امَنُوا اسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلوةِ» [1] نماز ذكر خداست. قرآن مي گويد از نماز مدد و نيرو بگيريد. يادم هست كه سالها پيش شخصي كه سابقه ي طلبگي داشته و مي آيد تهران در باند كسرويها قرار مي گيرد، كتابي نوشته بود در رد شيعه كه به آن جواب نوشتيم. از جمله تحقير كرده بود ذكر خدا را و گفته بود آيا اينكه يك پاسبان در دل شب خانه هاي مردم را پاسباني كند بهتر است و خدا راضي تر است يا بنشيند يكجا و هي لبهايش را تكان بدهد بگويد من ذكر مي گويم؟ مرد عالمي جواب خوبي داد گفت: شق سومي دارد و آن اين كه پاسبان در همان حالي كه تفنگش را روي دوشش گرفته و در خيابانها قدم مي زند و پاس مي دهد، ذكر خدا مي گويد. اسلام كه نمي گويد يا برو پاسباني كن يا ذكر خدا بگو، يا برو خلبان باش يا ذكر خدا بگو، يا برو كشتيبان باش يا ذكر خدا بگو. اسلام مي گويد هر كاري كه مي كني ذكر خدا بگو، آنوقت كارت را بهتر انجام مي دهي و روحيه ات قوي تر مي شود. چرا اين طور مي گويي كه آيا يك پاسبان خانه ها را پاسباني كند بهتر است يا بنشيند در خلوت و تسبيح هزار دانه دستش بگيرد و ذكر خدا بگويد؟ مثل اين كه قرآن گفته ذكر خدا فقط به اين است كه انسان در چله بنشيند، درها به روي خود ببندد، تسبيح هزار دانه هم دستش باشد و ذكر بگويد! [2] .



[ صفحه 132]