«اَلَمْ اَعْهَدْ اِلَيْكُم يا بَني ادَمَ اَن لاتَعْبُدوا الشّيطانَ انَّه لكم عَدوّ مُبين، و اَنِ اعْبُدُوني هذا صِراطٌ مُسْتَقيم، لَقَد اَضَلَّ مِنْكُم جَبِلّاً كَثيراً اَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُون.» [1] .

سخن از يك عهد و پيمان است: اي بني آدم، اي فرزندان آدم! (صحبت يك نفر و دو نفر، و يك امت و دو امت نيست) آيا من با شما پيمان نبستم؟ مي گويد من و شما قبلا با يكديگر قرارداد و پيمان بستيم كه شيطان را پرستش نكنيد. اينجا پرستش شيطان، شيطان پرستي به آن معنا نيست كه برويم در يك محراب، مجسمه شيطان را بسازيم، بلكه همان تبعيت از شيطان است. «و اَنِ اعْبُدوني» ما با همديگر پيمان بستيم كه شيطان را پرستش نكنيد و مرا پرستش كنيد- هذا صراط مستقيم- راه راست كه شما را به سعادت برساند اين است. [2] .