تعليمات اسلامي نشان مي دهد كه اين مكتب مقدس الهي به همه ي ابعاد انسان اعم از جسمي و روحي، مادي و معنوي، فكري و عاطفي، فردي و اجتماعي توجه عميق داشته است و نه تنها جانب هيچ كدام را مهمل نگذاشته است بلكه عنايت خاص به «پرورش» همه ي اين ها روي اصل معيني داشته است. [1] .

پرورش عقل و فكر و كسب استقلال فكري و مبارزه با اموري كه بر ضد استقلال عقل است از قبيل تقليد از نياكان، از اكابر و چشم پركن ها، از رفتار اكثريت و امثال اين ها مورد عنايت شديد اسلام است.

پرورش اراده و كسب مالكيت بر نفس و آزادي معنوي از حكومت مطلقه ي ميلها مبناي بسياري از عبادات اسلامي و ساير تعليمات اسلامي است. پرورش حس



[ صفحه 37]



حقيقت جويي و علم طلبي، پرورش عواطف اخلاقي، پرورش حس جمال و زيبايي، پرورش حس پرستش، هر كدام به نوبه ي خود مورد توجه عميق اسلام است. [2] . پس، از جمله چيزهايي كه واقعا ما بايد به آن توجّه داشته باشيم كه در درجه اول در خودمان و در فرزندانمان پرورش بدهيم، حس پرستش و عبادت به همان معناي واقعي آن است. چهار تا خم و راست شدن به صورت نماز كه انسان خودش هم نمي فهمد چه مي كند، و اصلا نفهمد كه حال يعني چه، مناجات يعني چه، راز و نياز يعني چه، منقطع شدن به حق يعني چه، و اين كه لحظاتي بر انسان بگذرد كه در آن لحظات اصلا انسان چيزي از غير خدا به يادش نيايد يعني چه، اين عبادت نيست. و نيز انسان فقط دهانش را يك ماه رمضان هر روز از صبح تا غروب ببندد، اين عبادت نيست. پس قطعا اين حس بايد در ما پرورش پيدا كند تا يكي از اركان تربيت اسلامي در ما پيدا بشود. [3] .



[ صفحه 41]