ويژگي هشتم: با نشاط و سرزندگي همراه است
مي فرمايد: از ديگر ويژگي هاي بهترين نمازها آن است كه بر پا دارندگان آن، در كنار دارا بودن حالت خوف و رجا، سرزنده و با نشاط هستند:
بر در ميكده ام، دست فشان خواهي ديد
پاي كوبان، چو قلندر منشان، خواهي ديد
باز، سرمست از آن ساغر مي، خواهم شد
بي هشم مسخره ي پير و جوان، خواهي ديد
از در مدرسه و دير، برون خواهم تاخت
عاكف سايه ي آن سرو روان، خواهي ديد
از اقامتگه هستي، به سفر، خواهم رفت
به سوي نيستي ام، رخت كشان، خواهي ديد
خرقه ي فقر، به يكباره، تهي خواهم كرد
ننگ اين خرقه ي پوسيده، عيان خواهي ديد
[ صفحه 105]
باده از ساغر آن دلزده، خواهم نوشيد
فارغم از همه ملك دو جهان خواهي ديد [1] .
مي پرسم: اين نشاط و سرور، ناشي از چيست؟
- معرفت مصلي.
- معرفت به چه؟
- معرفت به حقيقت نماز، نيازمندي خويش و بي نيازي خداي تعالي، بركات محفل انس، بالاتر پريدن از ملائك افلاك نشين و همنوايي با هستي در تسبيح خداوندگار آسمان ها و زمين.
- آيا نشاط نمازگزار در هنگام برپا داشتن صلاة، مي تواند نشأت گرفته از اين امر باشد كه وي مجال بر پا داشتن نمازي ديگر را يافته است؟
- آري، نمازگزاران برتر، ضمن شادماني از اين جهت، به اين امر نيز واقف بوده اند كه ممكن است اين نماز، آخرين نماز آنان باشد.
- زداينده ي نشاط در اين عرصه چيست؟
- متعددند؛ از جمله: نبود معرفت، پرخوري، پرخوابي، خوردن مال حرام و شبهه ناك و معصيت ورزي.
حكايت
آورده اند: «كه روزي حضرت موسي (ع) راهي «طور» شد تا به مناجات با خداي تعالي بپردازد، در ميانه ي راه، كسي او را گفت: يا موسي! از خلاق كائنات بپرس چرا مرا عذاب نمي كند با آن كه معصيت ورزم؟
[ صفحه 106]
كليم الله (ع) پذيرفت؛ اما پس از مناجات با خدا، از كوه به زير آمد؛ در حالي كه از فرط حيا و آزرم، سؤال او را مطرح نكرده بود. در اين حال به وي خطاب رسيد كه چرا سؤال پرسش كننده را باز نگفتي؟!
گفت: بارالها! سخت شرم داشتم؛ ليكن خود از آن آگاهي.
فرمود: به وي بگو عذابش كرده ام بي آن كه خود بداند؛ از آن جا كه نماز مي گذارد، اما لذتي از آن نمي برد!»
مي پرسم: نشانه ي برخورداري مصلي از نشاط و سرزندگي چيست؟
مي فرمايد: لذت بردن از راز و نياز با حضرت دوست (جل جلاله)، به پيشواز نمازهاي واجب شتافتن، اقامه ي نوافل و خستگي ناپذيري در عرصه ي عبادت.
حكايت
از علامه ي اميني پرسيدند: «شما از خواندن هزار ركعت نماز در هر شب، خسته نمي شويد؟
فرمود: مگر ماهي از شنا، خسته مي شود كه من از اقامه ي نماز خسته شوم؟.»
پاورقي
[1] ديوان امام.