مي فرمايد: بر پا دارنده ي بهترين نمازها، در نيكي به والدين كوشا است؛ چه خداي تعالي در كنار دعوت به توحيد، بدان امر فرموده است: «و قضي ربك الا تعبدوا الا اياه و بالوالدين احسانا اما يبلغن عندك الكبر احدهما اوكلاهما فلا تقل لهما اف و لا تنهرهما و قل لهما قولا كريما و اخفض لهما جناح الذل من الرحمة و قل رب ارحمهما كما ربياني صغيرا»، و خداي تو حكم فرموده كه جز او هيچ كس را نپرستيد و درباره ي پدر و مادر نيكويي كنيد و چنان چه هر دو يا يكي از آن ها پير و سالخورده شوند كه موجب رنج و زحمت شما باشند، زنهار، كلمه اي كه رنجيده خاطر شوند مگوييد و كم ترين آزار به آن ها مرسانيد و با آنان به اكرام و احترام سخن گوييد. [1] .



[ صفحه 100]



حكايت

دو برادر بودند و مادري؛ هر شب يك برادر به خدمت مادر، مشغول شدي و يك برادر به خدمت خداوند، مشغول بود. آن شخص كه به خدمت خدا مشغول و با خدمت خدايش خوش بود؛ برادر را گفت: امشب نيز خدمت خداوند به من ايثار كن. چنان كرد آن شب به خدمت خداوند سر بر سجده نهاد در خواب شد، ديد آوازي آمد كه: برادر تو بيامرزيدم و تو را بدو بخشيدم. او گفت آخر من به خدمت خداي مشغول بودم و او به خدمت مادر؛ مرا در كار او مي كنيد؟! گفتند: زيرا آنچه تو مي كني، ما از آن بي نيازيم؛ وليكن مادرت از آن بي نياز نيست كه برادرت خدمت كند. [2] .

مي گويم: پس با اين اوصاف، نيكي به والدين از اعظم عبادات است.

مي فرمايد: آري، عبادتي حائز بركت و اهميت است كه ثمرات به جاي آوردن آن- حتي در حق پدر و مادر مشرك و كافر- براي فرد بسيار چشم افسا است.

- رابطه ي آن با نماز چگونه است؟

- در روايت مي خوانيم كه هر كس به والدينش بي احترامي روا دارد، نمازش پذيرفته نخواهد شد؛ هر چند آن ها به وي ظلم كرده باشند. [3] .

- آيا نيكي به والدين، به پدر معنوي- كه همانا آموزگار و استاد او است- نيز تسري مي يابد؟

- آري؛ و در رأس آنان وجود مقدس رسول گرامي اسلام و امير مؤمنان (عليهما السلام) هستند؛ چه حضرت ختمي مرتبت (صلي الله عليه وآله وسلم) در روايتي فرمود: «من و علي، پدران اين امتيم.» [4] .



[ صفحه 101]



حكايت

از حكيمي پرسيدند: اكرام پدر، اولي تر است يا اكرام آموزگار؟ فرمود: آموزگار كه بر خلاف پدر، فرد را از خاك بر افلاك مي برد! [5] .