الكتاب:

(و أمر أهلك بالصلاة واصطبر عليها لا نسألك رزقا نحن نرزقك و العاقبة للتقوي) [1] .

(واذكر في الكتاب اسماعيل انه كان صادق الوعد و كان رسولا نبيا - و كان يأمر أهله بالصلاة و الزكاة و كان عند ربه مرضيا) [2] .

(يا بني أقم الصلاة و أمر بالمعروف و انه عن المنكر واصبر علي ما أصابك ان ذلك من عزم الامور) [3] .

(ربنا اني أسكنت من ذريتي بواد غير ذي زرع عند بيتك المحرم ربنا ليقيموا الصلاة فاجعل أفئدة من الناس تهوي اليهم وارزقهم من الثمرات لعلهم يشكرون) [4] .

119- الامام علي عليه السلام: كان رسول الله صلي الله عليه و آله نصبا بالصلاة بعد التبشير له بالجنة لقول الله سبحانه: (و أمر أهلك بالصلاة واصطبر عليها) فكان يأمر بها أهله و يصبر عليها نفسه [5] .

120- عائشة: كان النبي صلي الله عليه و آله: يصلي من الليل فاذا انصرف قال لي: قومي فأوتري [6] .

121- رسول الله صلي الله عليه و آله: كان لداود نبي الله عليه السلام من الليل ساعة يوقظ فيها أهله، فيقول: يا آل داود، قوموا فصلوا، فان هذه ساعة يستجيب الله فيها الدعاء الا لساحر أو عشار [7] .

122- الامام علي عليه السلام: علموا صبيانكم الصلاة، و خذوهم بها اذا بلغوا ثمان سنين [8] .

راجع: الحديث 13 و 107 و 428.

- واداشتن خانواده به نماز

قرآن:

«و خانواده ات را به نماز فرمان ده و خود بر آن شكيبا باش. ما از تو جوياي روزي نيستيم، ما به تو روزي مي دهيم، و فرجام [نيك] براي پرهيزگاري است.»

«و در اين كتاب از اسماعيل ياد كن؛ زيرا كه او درست وعده و فرستاده اي پيامبر بود. و خاندان خود را به نماز و زكات فرمان مي داد و همواره نزد پروردگارش پسنديده بود.»

«اي پسرك من، نماز برپا دار و به كار پسنديده وادار و از كار ناپسند بازدار و بر آسيبي كه بر تو وارد آمده است شكيبا باش. اين [حاكي] از عزم در امور است.»

«پروردگارا، من [يكي از] فرزندانم را در دره اي بي كشت، نزد خانه ي محترم تو، سكونت دادم، پروردگارا، تا نماز به پا دارند، پس دلهاي برخي از مردم را به سوي آنان گرايش ده و آنان را از محصولات [مورد نيازشان] روزي ده، باشد كه سپاسگزاري كنند.»

119- امام علي عليه السلام: پيامبر خدا صلي الله عليه و آله با خواندن نماز خود را به رنج مي افكند، با آنكه مژده ي بهشت شنيده بود. چون خداوند سبحان گفت: (و خانواده ات را به نماز فرمان ده و خود بر آن شكيبا باش). پس خانواده اش را به آن فرمان مي داد و خود بر انجام آن شكيبايي مي ورزيد.

120 - عايشه: پيامبر [پاسي] از شب را نماز مي خواند و در پايان، به من مي گفت: برخيز و نماز وتر بخوان.

121- پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: براي داود پيامبر خدا ساعتي از شب بود كه در آن، خانواده اش را بيدار مي كرد و مي گفت: اي خاندان داود! برخيزيد و نماز بخوانيد. همانا اين ساعتي است كه خداوند دعا را در آن اجابت مي كند، مگر از ساحر و باجگير.

122- امام علي عليه السلام: به پسرانتان، نماز را بياموزيد و هنگامي كه به هشت سالگي رسيدند بر آن، مؤاخذه اشان كنيد.