الكتاب:

(ربنا اني أسكنت من ذريتي بواد غير ذي زرع عند بيتك المحرم ربنا ليقيموا الصلاة فاجعل أفئدة من الناس تهوي اليهم وارزقهم من الثمرات لعلهم يشكرون) [1] .

(و اذ أخذنا ميثاق بني اسرائيل لا تعبدون الا الله و بالوالدين احسانا و ذي القربي و اليتامي و المساكين و قولوا للناس حسنا و أقيموا الصلاة و آتوا الزكاة ثم توليتم الا قليلا منكم و أنتم معرضون) [2] .

(و جعلناهم أئمة يهدون بأمرنا و أوحينا اليهم فعل الخيرات و اقام الصلاة و ايتاء الزكاة و كانوا لنا عابدين) [3] .

(و أوحينا الي موسي و أخيه أن تبوءا لقومكما بمصر بيوتا واجعلوا بيوتكم قبلة و أقيموا الصلاة و بشر المؤمنين) [4] .

(فنادته الملائكة و هو قائم يصلي في المحراب أن الله يبشرك بيحيي مصدقا بكلمة من الله و سيدا و حصورا و نبيا من الصالحين) [5] .

(و جعلني مباركا أين ما كنت و أوصاني بالصلاة و الزكاة ما دمت حيا) [6] .

12- فيما ناجي الله تبارك و تعالي نبيه موسي عليه السلام: عليك بالصلاة، الصلاة، فانها مني بمكان، و لها عندي عهد وثيق. [7] .

13- الامام الصادق عليه السلام: قال لقمان لابنه:... يا بني، و اذا جاء وقت صلاة فلا تؤخرها لشي ء، و صلها واسترح منها فانها دين. [8] .

راجع: مريم: 54 و 55؛ لقمان 17؛ والحديث 46 - 44 و 121 و 197 و 332 و 490 و 502 و 531 و 532.

- نماز پيش از اسلام

قرآن:

«پروردگارا، من [يكي] از فرزندانم را در دره اي بي كشت و زرع، نزد خانه ي محترم تو، سكونت دادم. پروردگارا، تا نماز را به پا دارند، پس دلهاي برخي از مردم را به سوي آنان گرايش ده و آنان را از محصولات [مورد نيازشان] روزي ده، باشد كه سپاسگزاري كنند.»

«و چون از بني اسرائيل پيمان محكم گرفتيم كه جز خدا را نپرستيد و به پدر و مادر و خويشان و يتيمان و مستمندان احساس كنيد و با مردم [به زبان] خوش سخن بگوييد و نماز را برپا داريد و زكات را بدهيد؛ آنگاه، جز اندكي از شما، [همگي] روي برگردانديد.»

«و آنان را پيشواياني قرار داديم كه به فرمان ما هدايت مي كردند و به ايشان انجام دادن كارهاي نيك و برپا داشتن نماز و دادن زكات را وحي كرديم و آنان پرستنده ي ما بودند.»

«و به موسي و برادرش وحي كرديم كه شما دو تن براي قوم خود در مصر خانه هايي ترتيب دهيد و سراهايتان را روبه روي هم قرار دهيد و نماز برپا داريد و مؤمنان را مژده ده.»

«پس در حالي كه وي [زكريا] در محرابش به نماز ايستاده بود، فرشتگان، او را ندا در دادند كه خداوند تو را به [ولادت] يحيي - كه تصديق كننده ي [حقانيت] كلمة الله [عيسي] است و بزرگوار و خويشتندار [پرهيزنده از زنان] و پيامبري از شايستگان است - مژده مي دهد».

«و هر جا كه باشم مرا بابركت ساخته و تا زنده ام به نماز و زكات سفارشم كرده است.»

12- خداوند تبارك و تعالي در مناجات پيامبرش موسي عليه السلام با او: پيوسته بر نماز مواظبت كن، كه نزد من جايگاهي ويژه و عهدي محكم دارد.

13- امام صادق عليه السلام: لقمان به پسرش گفت: پسركم، هنگامي كه وقت نماز در رسيد، به خاطر هيچ چيز، آن رابه تأخير مينداز و از آن آسوده خاطر شو كه آن وام است.