بي گمان سرگرم شدن به كارها و گفتگوي بيهوده، از عوامل اختياري غفلت و فراموشي است. كار بيهوده، اراده ي انساني را در حفظ ارزش هاي انساني و اسلامي سست مي كند و توفيق ذكر و حضور در نماز را از او مي گيرد، حال آن كه حضور قلب در نماز، بنياد همه ي اين ارزش هاست.

آن كه موفق به حضور قلب كامل در نماز مي گردد تنها از گناه دوري نمي كند، بلكه از همه ي كارهاي بيهوده دوري مي گزيند و شايد آوردن خشوع در نماز به همراه دوري از بيهودگي در سوره ي مؤمنون به اين نكته اشاره دارد. خداوند متعال مي فرمايد: «حتما مؤمنان رستگار شدند؛ همانا كه در نمازشان فروتنند. و آنان كه از بيهودگي روي گردانند».

خدايا ما را از رستگاران قرار ده.