و آن (هيبت) حالتي است كه براي نفس انسان به واسطه ي شناختن



[ صفحه 120]



قدرت حق پيدا مي شود. وقتي كه فهميد «خدا بر هر چيزي تواناست». [1] .

و سطوت او كه خداوند به آن مي ترساند. [2] و نفوذ و مشيت او به قسمي كه اگر بخواهد به فضلش با كسي معامله ننمايد بلكه به عدلش مؤاخذه نمايد، جميع عباد را مي تواند به حكم عدل معذب بفرمايد و كيست بتواند اعتراض نمايد يا بتواند معذرت بطلبد كه در آن روز، سخن نتوانند بگويند و به آنان اجازه داده نمي شود تا عذر بخواهند. [3] .

به هر حال، هر چه علم به خدا و به قدرت بي پايانش زيادتر شود، خشيت و هيبت از او نيز زيادتر خواهد شد.